Johan zat in de kale, betonnen ruimte en staarde naar de vlek op de muur. Vijftien jaar. Het voelde als een eeuwigheid, een onomkeerbare beslissing over zijn toekomst. Zijn gedachten dwaalden af naar Anna, haar lach, de manier waarop haar haar altijd een beetje voor haar ogen viel. Anna, zijn docent, de vrouw met wie hij een geheime, allesverterende Lees verder→